گئجه نین سس سیزلیگی
و قارشیمداکی چای فینجانیم
یالنیزلیغیندا گؤره سن بیر داها
هانکی گونه شین سوغوماسینی گؤزله ییر؟
دوغمادان دونموش گونش لری
بارماقلیقلار آرخاسینداکی سوغوموش گونش لری
بیته جک گونی یوخ سانکی بو قیشین
سوموک لریمیزه دک ایشله ین اونون سویوغو
قان دامارلاریمیزدا دولاشیب
به یین حوجره لرینی دوندورموش بو قیشین
قارا ساریغی اؤرتموش گؤزلریمیزین اؤنونو
گؤره جک یئر قویمامیش گؤرمه یه
دوغمادان دونموش گونش لره
بارماقلیقلار آرخاسینداکی سوغوموش گونش لره
بیته جک گونو یوخ سانکی بو قیشین
تانریسینین ایستی پارلاق گئجه سینی وعد وئرن
گوندوزوموزو سوغودوب قارالدان بو قیشین
تسبه یین ده کی قارا دنه لری
بیزلر اولان او دنه لری گزدیرن
جنتی نی، جهنمی میزه داشی یان بو قیشین
گونش لری دوغمادان دوندوران
گونش لری بارماقلیقلارآرخاسینداکی سوغودان
بیته جک گونو یوخ سانکی بو قیشین
بیته جک گونو یوخ سانکی بو قیشین
خورشید های یخ زده!
سکوت شبانه
و فنجان چایی روبرویم
در این تنهایی اش این بار
سرد شدن کدامین خورشید را
به انتظاره نشسته است
خورشیدهایی که هنوز طلوع نکرده یخ می زنند
خورشیدهایی که پشت میله ها سرد می شوند
گویا این زمستان خیال تمام شدن ندارد
سرمای آن که تا مغز استخوانمان نفوذ کرده
و در رگ های خونمان گردش نموده
و سلول های مغزمان را منجمد کرده
خیال تمام شدن ندارد
عمامه سیاهش جلو دیدمان را گرفته
دریغ از نقطه کوچکی برای دیدن
دیدن خورشیدهایی که هنوز طلوع نکرده یخ می زنند
خورشیدهایی که پشت میله ها سرد می شوند
گویا این زمستان خیال تمام شدن ندارد
زمستانی که شب گرم و نورانی خداوندش را وعده داد
روزمان را سرد و سیاه نمود
دانه های سیاه تسبیه اش را چرخاند
تسبیه ای که ما دانه هایش شدیم
زمستانی که بهشت خود را به جهنم مان آورد
خورشیدهای هنوز طلوع نکرده را منجمد کرد
خورشیدها یی را که پشت میله ها سرد کرد
گویا این زمستان خیال تمام شدن ندارد
گویا این زمستان خیال تمام شدن ندارد